αθροισματικός

ἀθροισματικός, -ή, -όν (Α) [ἄθροισμα]

ομαδικός (για πουλιά που δεν ζουν απομονωμένα ή κατά ζεύγη)

«μυρία δὲ ἄλλα τὸν ἀθροισματικόν ᾓρηται βίον, ὡς αἱ περιστεραὶ καὶ γέρανοι καὶ ψάρες καὶ κολοιοί»,... έχουν διαλέξει τον ομαδικό βίο, να ζουν κοπαδιαστά... (Μ. Βασίλειος).